środa, 23 listopada 2011

ABC ANGOLA - F

 




FAZUMA – kolektyw artystyczny. Fazuma zaistniała jako audycja radiowa w Rádio Marginal z czasem jej członkowie zaczęli wychodzić poza te ramy i zajęli się również własnymi projektami muzycznymi, filmowymi czy koncertowymi. W RDP Africa i Antena 3 prowadzą audycje „Música Enrolada” i „Isto é uma Selva!”, które inspirowane są wieloma gatunkami muzycznymi o podłożu Afro (Kweito, Kuduro, Regge, Rap, Afrobeat i wszystkie miejskie odmiany muzyki Afro). Są autorami filmu „É Dreda ser Angolano”, określanego przez nich opowieścią w typie dokumentu, w którym ciekawa strona formalna (głównym narratorem jest prezenter radiowy, którego głos towarzyszy widzowi podczas przemierzania miasta taksówką) łączy się z subiektywnym obrazem współczesnej Luandy, widzianej oczami jej mieszkańców. Dokument został zainspirowany płytą "Ngonguenhação" Conjunto Ngonguenha i jest ilustrowany kilkoma mocnymi fragmentami muzycznymi w wykonaniu m.in. MCK, Conjunto Ngonguenha czy Xturbantú, kilku spośród najciekawszych artystów we współczesnej Angoli. 




Fazuma jest także autorem kilku krótszych dokumentów stworzonych na potrzeby portugalskiego MTV, których głównymi bohaterami są znane i interesujące osobowości sceny angolskiej: Buraka, Nigga Poison, MCK, Xturbantú, Terrakota, Sam The Kid i Marcelo D2. Zrealizowała także klipy do “Bring Up The Feeling” Freddiego Locks i “Grande Hip Hopeia” autorstwa Ruas. W 2010 roku powstał także dokument o składzie Terrakota, a także jeden klip tego zespołu oraz dwa klipy Batidy


Batida jest niezwykle ciekawym projektem, który zadebiutował płytą „Dance Mwangolé”. Jest to projekt zainspirowany muzyką angolską lat 60-tych i 70-tych, stworzony przez DJ Mupla. Jest oparty na archiwalnych ścieżkach dźwiękowych, które zostały przetworzone i zmiksowane z nowoczesnym brzmieniem. Nie można jednak patrzeć na Batidę jedynie przez pryzmat muzyczny dlatego, że zarówno koncerty jak i wideoklipy złożone są z kolaży i cytatów z angolskiej kultury i wspólnie z muzyką tworzą dopełniającą się całość, bazę odwołań kulturowych i historycznych. Muzyka, grafika, audycja radiowa, taniec, performance, tekst koegzystują i wzajemnie się uzupełniają w tym koncepcie a historia spiera się z współczesnością.





Fazuma podejmuje również inicjatywy produkcji koncertów oraz płyt: współpracowała z Matarroa przy projekcie Gumalaka, gdzie zostali wydani m.in. Terrakota czy Freddy Locks. Kolektyw wspiera  też ciekawych i dobrze rokujących artystów. Jak podkreślają jego członkowie nie jest to ich główną działalnością ani celem, a raczej przytrafia się okazjonalnie zgodnie z potrzebą chwili. Głównym motywem i inspiracją Fazuma jest muzyka i wszystko co z niej wynika. Podłożem ich działalności jest współczesna muzyka Afro, a podstawową ideologią jest idea wzajemnej komunikacji ze światem i wysyłanie w świat pozytywnych wibracji, treści pacyfistycznych, filozofii inspirowanej kulturą Regge i Rastafarianizmem, a także dążenie do coraz większej hybrydyzacji świata, w oparciu o idee tolerancji, miłości i wzajemnego szacunku. O sobie często nie mówią personalnie ale używają określenia Rodzina Fazuma - Família Fazuma /faz uma - dosłownie: zrób jedną w sensie skręć jednego ale też zrób coś: muzykę, teledysk, radio film itd.(faz uma musica, faz uma clipe, faz uma radio, faz uma filme)…/.


Film „É Dreda ser Angolano” można kupić TU









  
Fernando Alvim, źródło: http://sachisachisachi.wordpress.com
FERNANDO ALVIM – angolski artysta, urodzony w 1963 roku, główny animator sztuki współczesnej w Angoli i promotor współczesnej sztuki afrykańskiej na świecie. Już w 1999 roku w Brukseli założył galerię Camouflage, która była jednym z nielicznych miejsc w Europie prezentujących dokonania afrykańskich artystów. Obecnie jest wice prezesem Fundacji Sindika Dokolo, głównego organizatora triennale w Angoli. Był kuratorem pierwszego i drugiego Triennale w Luandzie, współ kuratorem razem Simonem Njami pierwszego Afrykańskiego Pawilonu w historii weneckiego biennale w 2007 roku („Check List – Luanda Pop”), współ kuratorem 29 Biennale Sztuki w São Paulo oraz projektu „Luanda Suave e Frenética” w Bordeaux (2009) i w Salvadorze w Bahii (2010), przedstawiająca Luandę z perspektywy sztuk wizualnych. W 2011 roku otworzył swoją wystawę zatytułowaną: „Nkisi Shadow”/„Sombra do Espírito”, która jest częścią większego projektu malarsko filmowego odnoszącego się do reinwencji i przepisania historii świata z perspektywy społeczeństw doświadczeń i filozofii afrykańskiej. Jako teoretyk i artysta postuluje ścisły związek sztuki i polityki a rolę kultury stawia na jednej linii z procesami politycznymi i ekonomicznymi.

źródło: http://www.opais.net/pt/revista/?det=23744&id=1650&mid=